Chińska medycyna naturalna

Medycyna chińska liczy sobie ponad 5000 lat. Już w czasach dynastii SHANG (ok. 1000 lat p.n.e.) stała na dość wysokim poziomie.
Właśnie z tego okresu pochodzą znalezione podczas wykopalisk pierwsze igły do akupunktury.

Lekarze akademiccy postrzegają ciało człowieka inaczej niż lekarze chińscy. Ci pierwsi lokalizują szybko chory organ i przepisują lekarstwa. Według medycyny chińskiej choroba stanowi tylko pewną manifestację stanu organizmu. Mimo, że jest konkretnie umiejscowiona, jej przyczyna może znajdować się poza ciałem fizycznym.

Źródło wszystkich zaburzeń tkwi w zachwianiu równowagi energetycznej organizmu. Dlatego leczenie powinno być całościowe i dotyczyć wszystkich sfer - począwszy od emocjonalnej, która najbardziej oddziałuje na nasze ciało fizyczne. Nieprzypadkowo mówi się, że choroba powstaje najpierw w psychice.

Aby uniknąć chorób, należy zmienić nie tylko styl życia, ale także sposób pojmowania świata. Możemy na przykład zastanowić się w jaki sposób śpimy. Jeśli śpimy dobrze i wstajemy w dobrej formie - to już początek sukcesu. Inne równie ważne aspekty to dobry humor, pogoda ducha, prawidłowe odżywianie. Na zdrowie wpływa nie tylko sposób i jakość jedzenia, ale także sposób myślenia. Dobroć, miłość, życzliwość to kolejne punkty w dążeniu do osiągnięcia zdrowia.

Według chińskiej medycyny naturalnej zdrowie to także równowaga między dwiema energiami yin i yang. Yin to płyny wewnętrzne i tkanki ludzkie. Ta energia chłodzi, nawilża i odżywia. Natomiast energia yang to ciepło, aktywność i produktywność.

Według Chińczyków leczenie ciała jest nierozerwalnie związane z leczeniem ducha. Zdrowie to nie tylko brak choroby. To przede wszystkim zdolność funkcjonowania w bardzo skomplikowanym systemie składającym się z wielu ogniw - ludzi, problemów życia codziennego i czynników zewnętrznych, takich jak powietrze i woda.

To właśnie dlatego filozofia chińska nie mówi o jednostce jako takiej lecz przedstawia człowieka jako cząstkę grupy społecznej - rodziny czy szerzej społeczeństwa. Analogicznie chorobę definiuje jako utratę zdolności adaptacyjnych organizmu.

Prawo Pięciu Elementów,  zwane również prawem pięciu faz rozwoju, pięciu żywiołów, pięciu ruchów, pięciu królestw, pięciu działań to zbiór: pór roku, żywiołów, kolorów, emocji, narządów i innych, ułożonych w odpowiedniej kolejności na okręgu koła. Ta kolejność nie jest przypadkowa.

Oznacza uporządkowane zależności między poszczególnymi elementami. Energia od momentu urodzenia aż do śmierci krąży w organizmie przychodząc w ruchu kołowym, zgodnie z kierunkiem wskazówek zegara przez wszystkie pięć elementów. Jest to tzw. obieg karmiący, obieg odżywczy. Narząd poprzedzający karmi narząd następujący po nim, zasila go energią.

W medycynie chińskiej zdiagnozowanie danej choroby polega na: obserwacji - cery, oczu, języka, paznokci, sposobu chodzenia, postawy, wyglądu wydalin i wydzielin; słuchaniu - dźwięku głosu; wąchaniu - oddechu, skóry; badaniu dotykiem - wilgotności skóry, siły i napięcia mięśni, zmian tętna.

Chińczycy rozróżniają 28 rodzajów pulsów płynących z serca i do dzisiaj zadziwiają trafnością diagnoz stawianych na podstawie pulsu. Według medycyny chińskiej chi (życiodajna energia) i krew to jedność. Chi uruchamia krążenie krwi wyczuwane jako puls. Z tego powodu właśnie badanie pulsu jest jedną z podstawowych metod diagnozy.

W ocenie równowagi yin-yang w organizmie bardzo ważną rolę odgrywa obserwacja języka. Jego wygląd bowiem odzwierciedla stan organizmu - można dzięki niemu rozpoznać rozwój lub cofanie się choroby, konflikt między ciepłem a zimnem, nadmiarem i niedoborem.

Praktyczna wartość medycyny chińskiej polega na tym, że uczy ona nie tylko rozumienia potrzeb organizmu, ale odbierania i prawidłowego interpretowania sygnałów ciała, co pomaga w porę przeciwdziałać rozwojowi każdej dolegliwości.