Czy reinkarnacja jest pożądana?

Otóż niewielu ludzi jest zainteresowanych wydostaniem się z koła narodzin i śmierci. W rzeczywistości, to ich pragnienie, by żyć znowu w materialnym świecie jest właśnie tym, co pociąga ich w koncepcji reinkarnacji. Ponieważ ich zdolność widzenia jest przytłumiona przez iluzję, uważają oni świat materialny za swój dom, a ciało materialne za źródło wszelkiego szczęścia. Nie wiedzą nic o swoim prawdziwym domu – wymiarze duchowym.

Wiele osób nie postrzega, że świat jest miejscem cierpienia i uważa reinkarnację za wspaniałą okazję do zadowalania się. Błędnie myślą, że świat został stworzony po to, abyśmy się nim cieszyli, zamiast dostrzec, że został on stworzony po to, abyśmy jedynie usiłowali się nim cieszyć.

Powinniśmy zrozumieć, że świat materialny jest miejscem niedoli. Tutaj jest cierpienie.  W Bhagavad-gicie, koronie wiedzy wedyjskiej znajdujemy stwierdzenie, że ten świat jest : „anityam asukham lokam” - tymczasowym, pełnym nieszczęść miejscem. Czytamy też w niej:

Wszystkie planety w materialnym świecie, od najwyższej do najniższej, są miejscami niedoli, powtarzających się narodzin i śmierci.(…)
Bhagavad-gita 8:16

Gdziekolwiek spojrzymy, materialna egzystencja jest pełna bólu i cierpienia. Z powodu dobrej karmy możemy narodzić się na wyższych planetach, albo z powodu złej karmy możemy znaleźć się na planetach niższych, piekielnych. Gdziekolwiek jednak podążymy w świecie materialnym, czekają nas bolesne doświadczenia narodzin, chorób, starości i śmierci. Bez względu na to, jakie mamy ciało- ludzkie, zwierzęce czy jakiekolwiek inne - będziemy cierpieć. Ludzie pragną być panami świata materialnego i błędnie myślą, że mogą tu być szczęśliwi. Ale co jest ich udziałem? Powtarzające się cierpienie.

Cierpimy z tak wielu powodów - nie tylko z powodu powtarzających się narodzin, chorób, starości i śmierci, ale również z powodu rozmaitych kłopotów, wywoływanych przez inne żywe istoty, przez nasze własne ciała, przez klęski żywiołowe, przez nasze własne umysły. Zawsze jesteśmy niespokojni. Ciągle boimy się, że nie dostaniemy tego, czego pragniemy: obawiamy się, że stracimy to, co posiadamy oraz jesteśmy przygnębieni z powodu utraty tego, co mieliśmy.

Ten świat wydaje się być źródłem szczęścia, ale w rzeczywistości urządzono go tak, by poprzez cierpienie pomóc żywej istocie zrozumieć jej prawdziwą tożsamość i powinność. Świat materialny skonstruowano tak, aby pomóc żywej istocie osiągnąć oświecenie, aby pomóc jej uświadomić sobie, że jej naturalną powinnością nie jest bycie mistrzem, panem, lecz sługą, To jest jej właściwa pozycja.

Osoba inteligentna to ta, która widzi, że cierpi i że ten świat jest miejscem niedoli. Dlatego pragnie wyzwolić się z tego godnego pożałowania stanu. Nie jest inteligentnym myślenie: „to wspaniałe miejsce; to jest mój dom”.

Świat materialny jest miejscem pełnym bólu, ale ludzie nie chcą tego widzieć, nawet w najbardziej bolesnych warunkach. Przypomina to sytuację kogoś, kto leży w szpitalu po wypadku samochodowym. Pozostało mu tylko jedno oko, nogi ma na wyciągu, cały jest zabandażowany i podają mu kroplówkę. Ale oto wchodzi jego żona i pyta: „Jak się dziś czujesz kochanie?”. A ten ktoś odpowiada: „Och, czuję się dobrze, wszystko w porządku, w rzeczywistości czując się fatalnie.